ژئو ممبران ها اغلب در کارهای مرتبط با مهندسی عمران مورد استفاده قرار می گیرند تا یک مانع هیدرولیکی را بوجود آورند. با وجود تمام سیستم های حفاظتی لایه ای ، تغییر شکل هایی در ژئوممبران ها بوجود می آید که با توجه به فرورفتگی ها باید به صورت کمیتی مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرند.

عملکرد اصلی ژئو ممیران تاثیرناپذیر بودن در تمام طول زمان طراحی پروژه می باشد. با این حال تنش های مکانیکی بوجود آمده توسط مواد محدودشده باعث ایجاد تغییر شکل در ممبران شده و در موقعیت بحرانی نهایتا منجر به سوراخ شدن آن خواهد شد.

یک ژئوسینتتیک محافظ باید با توجه به ژئوممبران تایید شده  و با توجه به ضخامت آن و همچنین با در نظر گرفتن مواد موجود در خاک ( به ویژه مواد معدنی لایه ی زهکشی) و همچنین با توجه به این طراحی منحصربه‌فرد مشخص شود.

یکی از اهداف اصلی لایه های محافظ، کاهش خطر آسیب ژئوممبران یا سوراخ شدگی آن در طول ساخت و در طول عملکردهای بعدی می باشد.کاهش تغییر شکل در ژئوممبران و همچنین کاهش خطر ایجاد سوراخ شدگی در آینده که به طور مثال  در نتیجه ی فشار های محیطی سریع رخ می دهد. انتخاب نامناسب ژئوتکستایل ها نیز می تواند در تخریب لایه ها ی سطحی تاثیر گذار باشد.

• صنعت نفت، گاز و پتروشیمی (حوضچه های گل حفاری، ایزولاسیون فونداسیون مخازن نفتی، حوضچه های آتش نشانی، حوضچه های تبخیر، ایزولاسیون مسیر انتقال سوخت )
• بخش معدن (سد های باطله، حوضچه های هیپ لیچ، حوضچه های شستشو و ذخیره آب)
• صنعت آب و فاضلاب (حوضچه های تصفیه پساب های صنعتی و شهری)
• صنعت کشاورزی (استخرهای ذخیر ه آب کشاورزی، کانال های انتقال آب، حوضچه های پرورش ماهی، آب بندان ها)
• بخش عمران (ایزولاسیون و زهکشی فونداسیون، بام سبز، دریاچه های مصنوعی، سد، ایزولاسیون تونل)
• صنایع تبدیلی (حوضچه های ذخیره آب و حوضچه های پساب)